روزنامه آفتاب یزد نوشت: نگار هرچه گلایه‌ها نسبت به گرانی‌ها بیشتر باشد وضع بدتر خواهد شد. انگار امیدی نیست که قیمت‌های اقلام خوراکی کمی فروکش کند هرروز یک قیمت جدید و شوکی عظیم به مردمی که دیگر نمی‌دانند با این گرانی‌ها چطور زندگی‌شان را بگذرانند.
این روزها برنج، شکر و گوشت رکود تازه‌ای را به لحاظ افزایش قیمت ثبت کرده‌اند. این رکورد آنقدر عجیب است که می‌توان با جرات گفت تا امروز سابقه نداشته است. در حال حاضر هر کیلوگرم برنج ایرانی در بازار از ۵۵ تا ۹۸ هزار تومان به فروش می‌رسد. این یعنی آنکه قیمت این کالای اساسی در مرز ۱۰۰هزار تومان قرار گرفته است. قیمت هر کیلو برنج هندی نیز به ۳۴ هزار تومان رسیده است. جالب اینجاست قیمت‌های قبل این اقلام آنقدر گران بود که عده‌ای توانایی خرید آن‌ها را نداشتند وای به اینکه، حالا در افزایش قیمت رکودشکن شده اند. اما این گرانی عجیب فقط مختص برنج نیست چرا که شکر
با ۷۵ درصد افزایش نسبت به سال قبل و گوشت قرمز نیز با ۴۱ درصد افزایش روبرو بوده است. با این اوصاف مردم چطور می‌توانند روزگار بگذرانند؟ چند اقلام دیگر از مواد خوراکی را باید از سفره های‌شان حذف کنند؟ دلایل مختلفی برای این گرانی معمولا بیان می‌شود که هرکدامشان به جای توجیه بیشتر شبیه بهانه است. مثلا مسیح کشاورز دبیر انجمن واردکنندگان برنج درباره وضعیت قیمت برنج به باشگاه خبرنگاران گفته است: «وزارت جهاد باید ثبت سفارش را سرعت بخشد تا کمبود عرضه، منجر به تشنج در بازار نشود. علی رغم هشدارهای مکرر در مهر مبنی بر کمبود برنج، مسئولان وزارت جهاد همچنان بر ممنوعیت واردات در فصل برداشت اصرار کردند که این امر نتیجه‌ای جز گرانی برنج ایرانی و خارجی در بر نداشت.»
برنج داخلی را انبار کرده‌اند تا بازار را کنترل کنند
از سوی دیگر رئیس اتحادیه شالیکوبی‌داران مازندران می‌گوید: «۸۰ درصد برنج از دست تولیدکنندگان و کشاورزان خارج شده و در انبارهای افرادی است که تمایلی به عرضه آن ندارند و می‌خواهند با دپو برنج کنترل بازار این محصول را در دست بگیرند.» به گزارش ایلنا، تقی جعفریان با اشاره به افزایش ۶ تا ۷ درصدی قیمت برنج کشت دوم افزود: «قیمت برنج‌های سنتی هاشمی و طارم افزایش مجدد نرخ را در هفته اخیر را تجربه کردند این در حالیست که قیمت برنج‌های پرمحصول ثابت ماند و تغییر نکرد.» جعفریان با بیان اینکه گیلان و گلستان کشت دوم ندارد، خاطرنشان کرد: «کشت دوم، در مازندران انجام می‌شود البته حجم کشت دوم به مراتب کمتر از کشت اول است.» رئیس اتحادیه شالیکوبی‌داران مازندران در پاسخ به این پرسش که آیا امکان خودکفایی برنج برای ما وجود دارد؟ گفت: «من خودکفایی در تولید برنج را در شرایط فعلی دور از ذهن می‌دانم؛ برای عملیاتی کردن این مهم باید با برنامه جلو برویم. همچنین رسیدن به این مهم مستلزم مکانیزه کردن و نوسازی اراضی است. همچنین شالیزارهای ما یکپارچه نیستند و باید شالیزارها ۳۰ تا ۵۰ هزار هکتار شوند در حال حاضر بیشتر اراضی برنج در حد ۲ تا ۳ هزار متر هستند.» این فعال اقتصادی با بیان اینکه کارخانه‌جات شالیکوبی و تبدیلی در ظاهر مدرن هستند، ادامه داد: «بسیاری از دستگاه‌های شالیکوبی در کشور چینی هستند و از شلتوک‌ها کمتر از ۷۵ درصد برنج به‌دست می‌آید اما اگر کارخانجات تبدیلی تقویت شوند ۱۲ تا ۱۳ درصد میزان استحصال از شلتوک افزایش پیدا می‌کند. از سوی دیگر سرانه مصرف بالا رفته است و همین مسئله خودکفایی ما را در تولید برنج دشوار کرده است.» وی میزان مصرف سالیانه برنج را ۲ میلیون تن عنوان کرد و افزود: «برنج‌های پرمحصول که قرار بود جایگزین برنج‌های ایرانی شوند نتوانست جایگاه خود را در سفره‌های مردم پیدا کند و مردم همچنان به خرید برنج‌های سنتی طارم، هاشمیو صدری تمایل دارند.» جعفریان تصریح کرد: «کشاورزان نمی‌دانند که چه محصولی در اراضی خود کشت کنند و اگر در یک سال قیمت مرکبات بالا برود همه متمایل به باغداری می‌شوند و اگر قیمت برنج بالا برود برنج می‌کارند
هنوز تکلیف کشاورزان در زمینه کشت مشخص نشده است.» این فعال اقتصادی با اشاره به کمبود آب در خوزستان و لرستان گفت: «در سال‌های گذشته کشت خوزستان و خراسان به‌دلیل کمبود آب کاهش پیدا کرد و اگر متوقف نشده بود میزان تولید افزایش پیدا می‌کرد و می‌توانستیم امیدوار به خودکفایی در تولید برنج باشیم.»
