گردشگری

نقش برجسته خونگ اژدر ایذه

نقش برجسته خونگ اژدر یکی از آثار باستانی استان خوزستان است که در ۱۵ کیلومتری ایذه در شرق روستای خونگ اژدر قرار دارد.
این سنگ‌نگاره دارای دو نقش برجسته است که یکی متعلق به دوره عیلامیان و دیگری به زمان اشکانیان تعلق دارد.
نقش برجسته عیلامی متأسفانه تا حدود زیادی محو شده اما مشخص است که موضوع آن بارعام به حضور پادشاه می‌باشد.
در دومین نقش برجسته (سنگ‌نگاره اشکانی) تصویر یک مرد سوار بر اسب، یک مرد در وسط، سه مرد به صورت ایستاده و دو کبوتر دیده می‌شود. مرد سوار هیبتی کهنسال و کلاه شاهی بر سر دارد و به چهار نفری که روبروی او ایستاده‌اند و شاید او را سپاس و درود می‌گویند، نزدیک می‌شود. گفته می‌شود مرد سوار بر اسب مهرداد دوم اشکانی است و پشت سر او فردی به عنوان ملازم دیده می‌شود. شخصی که در وسط تصویر ایستاده و چهره او از روبرو نشان داده شده، یکی از حاکمان محلی است که قامتی بلندتر از دیگران، شال بر شانه چپ و دست چپ بر کمر و قبضه شمشیر دارد. در سمت دیگر کتیبه تصویر سه نفر دیگر به صورت ایستاده‌ دیده می‌شود که اولی یک روحانی است و چیزی شبیه میوه کاج در دست دارد. دو نفر دیگر که دستان خود را به حالت گره خورده در برابر کمر گرفته‌اند، احتمالاً نگهبان هستند. در نوک یکی از دو کبوتری که در میان پادشاه سوار بر اسب و حاکم بلندقامت حجاری شده‌اند، حلقه قدرت و فَرَه شاهی بدون هیچ‌گونه نماد تزئینی تنها برای نمایش هیبت و شکوه حضور شاه نقش شده است.
این سنگ‌نگاره نشانگر آیین تنفیذ قدرت حاکم از سوی مهرداد اشکانی می‌باشد.
گمان می‌رود تصویر مردی که در وسط این نگاره دیده می‌شود، با مجسمه برنز مرد یک دستی که در موزه ایران باستان نگهداری می‌شود بی‌ارتباط نباشد و به گفته کارشناسان، این تصویر همان مجسمه یک دست موزه ایران باستان است. اگر شخصی غیر از شاه، مجسمه خود را ساخته باشد، در این صورت فرد مزبور باید از مقام بالایی برخوردار باشد و انتظار می‌رود مجسمه شاه نیز در این محل وجود داشته باشد.

نقش برجسته خونگ اژدر که در سال ۱۹۶۱ میلادی توسط لویی واندنبرگ کشف شد، جایگزین شدن سبک چهره‌های روبرو و برافتادن چهره‌‌های نیم‌رخ در نقش برجسته‌های اشکانی را نشان می‌دهد.

#پشت بام#خوزستان#آثارباستانی#ایذه#عیلامیان#اشکانیان#هخامنشیان#گردشگری#مهرداداشکانی

آبشار توف اسپید ایذه

آبشار توف اسپید در موقعیت جغرافیایی N313409 E500656 در استان خوزستان واقع است. این منطقه شامل دو آبشار بزرگ است که به آبشارهای اول و دوم توف اسپید شهرت دارند. این آبشارها در منطقه حفاظت شالو و مونگشت در استان خوزستان قرار دارند و از ارتفاعات این منطقه سرچشمه میگیرند. آبشارهای تف اسپید یا توف سفید در ۳۴ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان ایذه در میان صخره هایی عظیم قرار گرفته اند. در فصل زمستان و سردشده هوا این آبشارهای یخ زده و مناظر زیبایی ایجاد می کنند. این آبشارها از طریق شهرستان ایذه، مسیر صعود به قله مونگشت از دره شناز و گردوسون قابل دسترسی هستند.

منطقه حفاظت شده شالو و منگشت با مساحت ۱۲۹۹۱ هکتار واقع در استان خوزستان، شهرستان ایذه در سال ۱۳۷۸ حفاظت شده اعلام شد. قسمت عمده منطقه کوهستانی برف‌گیر و ارتفاع آن بین ۷۸۰ تا ۳۲۰۰ متر از سطح دریاست. متوسط دما و بارندگی سالیانه ۲۲ درجه سانتیگراد و ۵۵۰ میلیمتر موجب تشکیل اقلیم نیمه‌مرطوب معتدل در ناحیه شده‌اند. رودخانه پرآب کارون در شرق منطقه جریان دارد. منطقه با پوشش جنگلی بسیار خوب و زیبا از غنای زیستی جانوری و گیاهی خوبی برخوردار است. بلوط ایرانی گونه درختی شاخص و غالب منطقه به شمار می‌رود. علاوه بر آن گونه‌های بنه، کلخنگ، انجیر و کیکم در منطقه می‌رویند.گونه‌های مهم جانوری منطقه عبارتند از: پلنگ، خرس قهوه‌ای، سنجاب ایرانی، کبک، تیهو، کمرکلی، سنگ‌چشم و دارکوب.

جلوه‌های زیبای طبیعی، وجود رودخانه کارون در نزدیکی منطقه و راه‌های دسترسی مناسب، زمینه فعالیت‌های گردشگری را در منطقه فراهم نموده‌اند. کوهستان منگشت در شهرستان‌های لردگان و ایذه، مرکب از کوه‌های تنوش، ناشلیل، زردحلقه، نشا، سه‌پران، سرچاه، قوچه، بدرنگان، برآفتاب، کله، کلمه و دوزرد قرار دارد. بلندترین قله این کوهستان سه هزار و ششصد و سیزده متر ارتفاع دارد که در ۵۵ کیلومتری جنوب شرقی ایذه و در پنجاه و دو کیلومتری گرمان و در سیزده کیلومتری شمال غربی روستای لیراب واقع شده است. رودخانه‌های هلایجان، آب زردک، صیدون از دامنه‌های غربی، لیراب و سمه از دامنه جنوبی، خرسان و کارون از دامنه‌های شرقی این کوهستان سرچشمه می‌گیرند. بخش عظیمی از این کوهستان را جنگل‌های نسبتاً انبوه پوشانیده و در انتهای آن دریاچه‌ای به نام «بوندان» ایجاد شده است.

#شالو#پشت بام#خوزستان#ایذه#آبشار#منگشت#گردشگری#دیدنی ها#رودخانه کارون

دشت سوسن ایذه

دشت سوسن یکی از جاذبه‌های طبیعی استان خوزستان است که در ۳۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان ایذه قرار دارد.

دشت سوسن یکی از گذرگاه‌های رودخانه خروشان کارون است و توسط این رود به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌شود. در واقع عبور رود کارون از میان دشت سوسن، موجب پیدایش اراضی حاصلخیز در این ناحیه شده است. این دشت از ماه بهمن تا خرداد، طبیعت بسیار زیبایی می‌یابد به طوری که در این ایام افراد بسیاری به این منطقه مراجعه می‌نمایند تا از زیبایی چشم‌نواز آن بهره ببرند.

دشت سوسن علاوه بر طبیعت بسیار زیبا، دارای غنای بسیار بالای آثار تاریخی همچون تپه‌های باستانی، پل و بَرد گوری‌ها (سنگ‌ مزار به شکل شیرهای سنگی که به عنوان نمادی از شجاعت و دلیری شخص متوفی بر روی مزارها نصب می‌شده است) می‌باشد. وجود دو عامل زمین‌های حاصلخیز و راه‌های ارتباطی با دیگر نقاط در گذشته، عامل مهمی در پیدایش آثار و اماکن متعدد در این ناحیه بوده است که اکنون در جای جای بخش سوسن* دیده می‌شود. یکی از این راه‌ها که اصفهان و فلات مرکزی ایران را به شوش و بین‌النهرین متصل می‌کرده، راه دز- پارت است که در هر ۵ فرسنگ آن، قلعه‌هایی ساخته شده که به نظر می‌رسد برای رفاه کاروانیان در طول مسیر ساخته شده و هنوز آثار آن‌ها موجود است. این راه از اصفهان به دهدز و با گذر از پل شالو، به دو شاخه شده که یکی به ایذه منتهی می‌شود و دیگری در امتداد رود کارون ادامه یافته است. در این منطقه هنری لایارد، در دو طرف رود نشانه‌هایی از یک جاده سنگفرش قدیمی دیده و می‌گوید: «بدون شک به همان جاده‌ای که در دره شوش دیده بود، ارتباط پیدا می‌کرده است. این جاده معروف به اتابکی بوده ولی بایستی خیلی پیش از اتابکان احداث شده باشد. احتمالاً ویرانه‌های این جاده، بقایا و آثار یک شاهراه بزرگ قدیمی است که از زمان داریوش احداث شده و دره شوش را به پرسپولیس مربوط می‌ساخته است».

شیرهای سنگی در دشت سوسن خوزستان

برای رسیدن به این منطقه زیبا، پس از عبور از جاده خروجی ایذه به سمت شمال و گذشتن از پیان و تاکوتر، به یک دوراهی می‌رسید که سمت راست به سمت سوسن و سمت چپ شما را به سمت منطقه گلزار و بارگاه امامزاده سلطان ابراهیم در جوار دریاچه سد شهید عباسپور (سد کارون یک) می‌رساند. با رهسپار شدن به سمت سوسن، از روستای کَشگِلی (یا به گفته محلی‌ها کفش گلی) عبور کرده و پس از طی ۵ کیلومتر، به دوراهی دیگری می‌رسید که هریک شما را به طرفین دشت سوسن راهنمایی می‌کند. جهت اتراق و کمپینگ در این محل مکان‌هایی وجود دارد که برای این منظور مناسب است و از طرفی برای مردم محلی و زمین‌های کشاورزی مزاحمتی ایجاد نمی‌کند. در روستاهای دشت سوسن فروشگاه یا مغازه وجود ندارد اما با وجود آب چشمه که از طریق لوله‌کشی به روستاها آورده شده، مشکلی برای تأمین آب وجود ندارد.
مردم این منطقه علاوه بر دامپروری، به کشت برنج و دیگر محصولات کشاورزی اشتغال دارند.

*سوسن یکی از بخش‌های شهرستان ایذه است که از دو دهستان سوسن شرقی (با مرکزیت جنگه) و سوسن غربی (با مرکزیت ترشک) تشکیل شده است. بخش سوسن در منتهی‌الیه شرقی استان خوزستان و در مجاورت استان چهارمحال و بختیاری قرار گرفته است.

#پشت بام#گردشگری#خوزستان#دشت سوسن#ایذه#داریوش هخامنشی#راه شاهی#طبیعت#کارون

سنگ‌ نگاره کول فرح ایذه

سنگ‌ نگاره کول فرح یکی از آثار تاریخی استان خوزستان است که در منطقه‌ای به نام تنگ* کول فرح در ۷ کیلومتری شمال شرقی ایذه قرار دارد.

سنگ‌ نگاره کول فرح شامل ۶ نقش برجسته است که به دوران عیلامیان (ایلام کهن) تعلق دارد و با توجه به تصاویری که در این سنگ‌نگاره نقش بسته و بقایایی همچون گورها، کانال آب، ساختمان‌ها و مناطق دیده‌بانی که از محل زندگی مردمان آن روزگار در میان کوه‌ها باقی مانده، می‌توان گفت که این محل پرستشگاه نارسینا (یکی از خدایان ایلامی) بوده است.

نقوش موجود در سنگ‌ نگاره‌های کول فرح بدین شرح می‌باشند:

* نقش برجسته شماره یک: نخستین نقش برجسته که در ارتفاع ۶ متری از دامنه کوه قرار دارد، یک صفحه به ابعاد ۱×۱.۷۰ متر می‌باشد. در این تصویر یکی از حاکمان مستقل آیاپیر (نام قدیم منطقه ایذه) به نام هانی که همزمان با شوتروک نهونته دوم پادشاه عیلام در سال ۲۷۰۰ پیش از میلاد بوده، در حال قربانی کردن نشان داده شده است. در این تصویر شاه کلاه گردی بر سر دارد و دو نفر او را همراهی می‌کنند که یکی از آن‌ها وزیر شاه (به نام شوترورو) است. در مقابل شاه سه نوازنده با دو ساز چنگ و یک دف در حرکت هستند. در زیر نوازندگان، تصویر یک شکارچی و یک بز کوهی وجود دارد. در زیر شکارچی سه کاهن ایستاده‌اند و دو گاو نر و یک بز کوهی را هدایت می‌کنند. پیش از این، سه قوچ قربانی شده‌اند که سر آن‌ها از بدن جدا شده است. یک سنگ نوشته ۲۴ سطری، افراد حاضر را با خط عیلامی نام برده که قسمتی از آن به این شرح است: «من هانی پسر تاهی هی حاکم آیاپیر هستم. من مجسمه‌ام را در اینجا برپا داشته‌ام پس از آنکه رب‌النوع سراپا مسلح تیروتور خدای منطقه سیل هیته حمایتش را بر من ارزانی کرده بود».

* نقش برجسته شماره دو: دومین نقش برجسته بر روی تخته سنگی مثلثی قرار دارد و باز هم صحنه مراسم مذهبی قربانی کردن را نشان می‌دهد. در این نقش برجسته، فردی در میان تصویر وجود دارد که دستان خود را به حالت نیایش جلوی صورت خود گرفته است. لباس او برخلاف معمول عیلامی‌ها، تا زانوی اوست در حالی که در اکثر موارد، لباس عیلامی‌ها تا قوزک پا می‌رسد. در جلوی صورت این شخص صحنه قربانی کردن حجاری شده است و مردی گاو نری را از پشت بر زمین زده است و چند قربانی دیگر نیز روی زمین قرار دارند. در سمت چپ نیز ۴ مرد با احترام دنبال شخصیت وسط تصویر در حال حرکت هستند.

* نقش برجسته شماره سه: نقش برجسته شماره سه سنگ چهارگوش بزرگی به ارتفاع ۲۸۰ سانتی‌متر است که در هر ۴ سمت آن تصاویری حجاری شده است. مضمون این سنگ‌نگاره حمل مجسمه یکی از خدایان عیلامی، بر دوش چهار مرد است و شاه با عده زیادی از همراهان، آن‌ها را دنبال می‌کند. مجسمه این خدا بر روی تختی به صورت ایستاده قرار دارد و دستان خود را به کمر زده و لباسی بلند بر تن دارد. در پشت مجسمه، ۶۷ نفر در چهار صف قرار دارند و دو نفر اول در بالا که با قد بلندتری نشان داده شده‌اند، افراد مهمی می‌باشند. در قسمت غربی سنگ، ۴ صف دیگر قرار دارد و ۴۹ نفر دیگر دنباله‌روی صف‌های جبهه جنوبی هستند. در جبهه شمالی، ۴۵ نفر دنباله‌روی شخصی هستند که دست بر سینه ایستاده است. در قسمت شرقی نیز صحنه قربانی دیده می‌شود و ۳۶ غزال و ۳ گاو بزرگ به سمت راست در حرکت می‌باشند. ۷ مرد کوچک دیگر نیز دیده می‌شوند و از آنجا که برهنه می‌باشند، احتمال داده می‌شود اسیران جنگی باشند. در گوشه دیگر شمالی، ۹ نفر دیگر به سوی شاه می‌روند. در شمال سنگ اصلی، سنگ دیگری افتاده که احتمال می‌رود قربانگاه بوده باشد.

* نقش برجسته شماره چهار: این نقش برجسته بسیار شبیه نقوش حجاری شده در تخت جمشید است اما از نظر زمانی بسیار قدیمی‌تر از نقوش تخت جمشید می‌باشد از این رو آن را مادر نقوش زیبای درگاه‌های کاخ صد ستون و پلکان آپادانا می‌دانند. در بالای این نقش برجسته، شاه با ردای بلند بر تخت نشسته است و در مقابل او یک میز هدایا قرار دارد. پشت سر او نیز سه نفر ایستاده‌اند. دو میز دیگر نیز پیش رویِ شاه قرار دارند. در پایین این تصویر، افرادی در چهار ردیف دیده می‌شوند که یک دست خود را به جلو دراز کرده و دست دیگر را در برابر صورت خود به عنوان احترام گرفته‌اند. در طرفین این نقش افرادی در حال تقدیم هدایا هستند.

* نقش برجسته شماره پنج: در نقش برجسته شماره پنج یک فرد عیلامی در حال اجرای مراسم مذهبی است. این نقش از نظر طرز قرار گرفتن دست‌ها و فاصله پاها، همانند نقش شماره دو است. در مقابل فرد عیلامی یک آتشدان و حیوانات قربانی شده (که به صورت وارونه حجاری شده‌اند) دیده می‌شود.

* نقش برجسته شماره شش: این نقش برجسته مانند نقش شماره سه، مربوط به حمل مجسمه یکی از خدایان عیلامی است. در این تصویر چهار نفر که کلاه بر سر دارند، در حال بلند کردن مجسمه می‌باشند.

کول فرح از دو واژه «کول» به معنای دره و «فَرَح» به معنی شادی و خوشحالی تشکیل شده است. دره‌ها عموماً نقاطی عمیق و بسته می‌باشند، اما این دره برخلاف معمول، روح‌افزا و دلباز است از این رو به این نام معروف شده است.

*تنگ دره‌ای است که بیش از اندازه طبیعی ژرف و باریک باشد. دیواره‌های تنگ اغلب قائم و فوق‌العاده پرشیب است

#کول فرح#پشت بام#هخامنشیان#آریائی#خوزستان#توریسم#گردشگری#اثارتاریخی#تخت جمشید#عیلامیان

روستای شیوند ایذه

روستای شیوند به دلیل همجواری با دریاچه سد و رودخانه کارون از یکسو و رشته کوههای زاگرس با جنگلهای بلوط، رودخانه ها، آبراهها، آبشارها، صخره‌‎ها و نیز برخورداری از طبیعت مطلوب از سوی دیگر از جذابیتهای بی نظیری برای گردشگری برخوردار است. منطقه شیوند بخشی از مناطق حفاظت شده شالو و منگشت است.روستای شیوند از سه روستای بزرگ شیوند، روستای نوشیوند و پشت آسیاب تشکیل شده و از توابع دهستان دنباله رود شمالی، بخش دهدز شهرستان ایذه محسوب می شود. این روستا در دل منطقه حفاظت شده منگشت و شالو واقع شده که رودخانه کارون از شـــرق آن می گذرد. آبشار بلند و مرتفع روستای شیوند نیز از دل کوه فاصله ای حدود چهار کیلومتر را طی می کند و به دریاچه می ریزد. برای رفتن به شیوند باید در جاده ایذه- دهدز اندکی پس از سد کارون ۳ از یک راه انحرافی که در سمت راست جاده است به سمت دریاچه برویم و در ساحل دریاچه با شناور های مخصوص (بارج) به سوی دیگر رویم. این مسیر در حدود چهارده کیلومتر طول دارد و بارج آن را در حدود یک ساعت و نیم می پیماید. در ساحل چپ دریاچه پس از پیمودن یک راه روستائی سه و نیم کیلومتری سربالا با اختلاف ارتفاع ۳۳۰ متر و پس از گذشتن از روستاهای شهرک، ده کهنه و سرآسیاب به روستای مرغاب می رسیم. برای رفتن به آبشار باید از مرغاب، یک راه مال رو ۱۵۰۰ متری با اختلاف ارتفاع ۱۸۰ متر را طی کنیم. در طول این مسیر مناظر زیبائی از حرکت رودخانه در میان درختان به وجود آمده که بسیار دیدنی است. آبشار شیوند در دامنه کوه منگشت و در جنوب شرقی شهرستان ایذه واقع گردیده و یکی از جلوه های زیبای طبیعت خوزستان است. آبشار شیوند آبشاری زیبا در استان خوزستان است که در ۳۰ کیلومتری ایذه در روستای شیوند واقع شده . ارتفاع این آبشار ۹۰ متره و در دامنه های شرقی کوه منگشت قرار داره. برای رفتن به این آبشار باید در جاده ایذه- دهدز کمی بعد از سد کارون ۳ از یک سمت راست جاده است به سمت دریاچه بریم و در ساحل دریاچه با شناور های مخصوص (بارج) به سوی دیگر رفت. بارج فقط اهالی رو جابه جا نمی کنه. آنقدر بزرگه که تراکتور و ماشین آلات سبک و سنگین رو هم جابه جا کنه. این مسیر ۳/۱۴ کیلومتر طول دارد و بارج آن را در حدود یک ساعت و نیم طی میکنه. در ساحل چپ دریاچه پس از پیمودن یک راه روستائی ۵/۳ کیلومتری سربالا با اختلاف ارتفاع ۳۳۰ متر و پس از گذشتن از روستاهای شهرک، ده کهنه و سرآسیاب به روستای مرغاب می رسیم. حرکت رودخانه در میان درختان در این مسیر منظره زیبایی ساخته. این آبشار از جاذبه های دیدنی و طبیعی روستای شیونده. آبشار شیوند در ارتفاعات پوشیده از جنگل های زیبای بلوط در دل منطقه گردشگری و حفاظت شده منگشت از توابع شهرستان دهدز استان خوزستان قرار دارد و فاصله آن تا اصفهان ، از مسیر جاده بروجن-لردگان بسمت خوزستان ، در حدود ۲۶۰ کیلومتر است. برای دسترسی به این آبشار ، بایستی با استفاده از شناورهای مخصوص (بارج) حدود ۱۴ کیلومتر را که بصورت رفت و برگشت ، كه در حدود ۳ ساعت طول می کشد بر روی دریاچه زیبای سد کارون ۳ طی نمایید و شاهد طبیعت زیبای زاگرس پوشیده از جنگل مشرف به دریاچه باشید. در ساحل چپ دریاچه پس از پیمودن یک راه روستائی سه و نیم کیلومتری به سمت بالا با اختلاف ارتفاع ۳۳۰ متر و پس از گذشتن از روستاهای شهرک، ده کهنه و سرآسیاب به روستای مرغاب می رسیم. برای رفتن به آبشار باید از مرغاب، یک راه مال رو ۱۵۰۰ متری با اختلاف ارتفاع ۱۸۰ متر را طی کنیم. در طول این مسیر مناظر زیبائی از حرکت رودخانه در میان درختان به وجود آمده که بسیار دیدنی است. بهترین فصل بازدید از این منطقه زیبا که در دل منطقه حفاظت شده منگشت قرار دارد ، از اواخر زمستان تا اوایل اردیبهشت ماه است. آبشار شیوند ایذه بهشتی پنهان در پس آب های فراوان دریاچه سد کارون ۳ است که تاکنون بکر و دست نخورده باقی مانده است. روستاهای شیوند از سه روستای بزرگ شیوند، نوشیوند و پشت آسیاب به فاصله ۱ کیلومتر از یکدیگر و به شکل یک سه گوش قرار دارند، به گونه ای که رودخانه شیوند از میان این سه روستا رد می شود. این روستاها در دل منظقه حفاظت شده منگشت و شالو جای گرفته اند که رودخانه کارون از خاور آن می گذزد. آبشار بلند شیوند نیز از دل کوه فاصله ای حدود ۴ کیلومتر را می پیماید و به دریاچه می ریزد. روستای شیوند به دلیل همجواری با دریاچه سد و رودخانه کارون از یک سو و رشته کوه های زاگرس با جنگلهای بلوط، رودخانه ها، آبراه ها، آبشارها، صخره‌‎ ها و نیز برخورداری از طبیعت مطلوب از سوی دیگر، از جذابیت های بی نظیری برای گردشگری برخوردار است. از بیشترین گونه های گیاهی منظقه شیوند می توان به درختان بلوط با تاژ گسترده و گیاهان بن سرخ، پونه، کتیرا، که کاربرد دارویی دارند و پوشش بسیار خوب گیاهان برای چرای دام است اشاره کرد. از مهمترین گونه های جانوری نیز می توان به شغال، گرگ، روباه، خرگوش، قوچ، میش، بز کوهی، گراز، خرس و کبک اشاره کرد. برای رفتن به شیوند باید در جاده ایذه به دهدز، اندکی پس از سد کارون ۳ از یک راه انحرافی که در سمت راست جاده است به سمت دریاچه برویم و در ساحل دریاچه با شناور های مخصوص (بارج) به سوی دیگر رویم. این مسیر در حدود ۱۴ کیلومتر طول دارد و بارج آن را در حدود یک ساعت و نیم می پیماید. در ساحل چپ دریاچه پس از پیمودن یک راه روستائی سه و نیم کیلومتری سربالا با اختلاف ارتفاع ۳۳۰ متر و پس از گذشتن از روستاهای شهرک، ده کهنه و سر آسیاب به روستای مرغاب می رسیم. برای رفتن به آبشار باید از مرغاب، یک راه مال رو ۱۵۰۰ متری با اختلاف ارتفاع ۱۸۰ متر را طی کنیم. در طول این مسیر مناظر زیبائی از حرکت رودخانه در میان درختان به وجود آمده که بسیار دیدنی است. آبشار شیوند در دامنه کوه منگشت و در جنوب شرقی شهرستان ایذه واقع گردیده و یکی از جلوه های زیبای طبیعت خوزستان است. با توجه به موقعیت جغرافیایی آبشار شیوند و گرمای این منطقه در فصل تابستان، بهترین فصل بازدید از آبشار اوایل بهار می باشد

#شیوند#ایذه#کارون#دهدز#بختیاری#پشت بام#خوزستان#آبشار#رودخانه#سدکارون

پل دوم خرمشهر

پل دوم خرمشهر یا پل شهید جهان‌آرا یکی از پل‌های جدید خرمشهر است که روی رودخانه کارون با فاصله مناسبی از پل قدیم جهت بازسازی شهرستان خرمشهر احداث شده است. 

#پشت بام#پل#گردشگری#خوزستام#جهان آرا#کارون#خرمشهر#شهدا#جنگ تحمیلی

بازار ماهی فروشان خرمشهر

بازار ماهی‌فروشان در نزدیکی رودخانه کارون قرار دارد و از لنج‌ها و قایق‌های صیادی زیادی که ماهی‌های تازه‌ای صید کردن و قصد فروش آن‌ها را دارند، تشکیل می‌شود. در این بازار می‌توانید انواع ماهی‌های کپور، سنگسر، شوریده، شانگ و صبور را پیدا کنید.

#ماهی#بازار#عمده فروشی#خرمشهر#گمرک#پشت بام#خوزستان#گردشگری#رستوران#آدرس غذادریایی#کارون

کشتی زمان جنگ اروند صغیردرخرمشهر

کشتی زمان جنگ اروند صغیر یکی از جاذبه‌های گردشگری و تاریخی خرمشهر است. در اطراف این محوطه تاریخی امکانات رفاهی و تفریحی فراوانی برای گردشگران فراهم شده است.

#پشت بام#اروند#خوزستان#گمرک#خرمشهر#کشتی#جنگ#آبادان#گردشگری#تفریحی#تاریخی#شهدا#رودخانه#دیدنی ها

مسجد ولیعصرخرمشهر

مسجد ولیعصر یکی از بناهای تاریخی و مذهبی خرمشهر به شمار می‌آید که از دوران حکومت پهلوی در این شهر به جای مانده است. این مسجد در نزدیکی روستای خین در جاده شلمچه قرار دارد و در سال ۱۳۹۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

#مسجد#خوزستان#خرمشهر#پشت بام#آثارملی#پهلوی#گردشگری#تاریخی#شلمچه#شهدا

ساختمان تاریخی هلال احمرخرمشهر

ساختمان تاریخی هلال احمر یا کنسولگری سابق انگلیس یکی از جاذبه‌های تاریخی و جاهای دیدنی خرمشهر متعلق به دوران حکومت قاجاریه است. این ساختمان تاریخی ما بین خیابان فردوسی و جاده ساحلی خرمشهر جای گرفته و در حال حاضر به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

#هلال احمر#پشت بام#خوزستان#گردشگری#انگلیس#بندر#گمرک#قاجاریه#تاریخی#آثارملی